ناهید سعادت سیرت؛ محمد مهدی فرقانی
چکیده
فیلم‌های پویانمایی به مثابه رسانه، از تمهیدات گوناگون برای انتقال پیام به مخاطبان خود استفاده می‌کند. روایت و روایت‌گری عامل مهمی در شکل‌دهی پویانمایی‌ها است. روایت‌ها، عموماً بیانگر گونه‌ای نگرش به جهان و چگونگی ادراک آن به شمار می‌روند. بخشی عظیمی از محبوبیت فیلم های داستانی از روایت های آنها کسب می‌شود؛ روایت ها به برنامه‌سازان ...
بیشتر
فیلم‌های پویانمایی به مثابه رسانه، از تمهیدات گوناگون برای انتقال پیام به مخاطبان خود استفاده می‌کند. روایت و روایت‌گری عامل مهمی در شکل‌دهی پویانمایی‌ها است. روایت‌ها، عموماً بیانگر گونه‌ای نگرش به جهان و چگونگی ادراک آن به شمار می‌روند. بخشی عظیمی از محبوبیت فیلم های داستانی از روایت های آنها کسب می‌شود؛ روایت ها به برنامه‌سازان کمک می-کنند از روش القاء مستقیم پیام به مخاطب فاصله بگیرند و ضمن جلوگیری از دلزدگی مخاطب، رسانه را در رساندن به اهداف کلان خود یاری رسانند. به همین دلیل نحوه شکل‌گیری، عناصر سازنده و مفاهیم صریح و ضمنی روایت ها باید مورد تحلیل علمی قرار گیرد. بر همین مبنا هدف از این مقاله، تحلیل عناصر روایی و بصری اثر کوتاه پویانمایی «قاصدک» که از آثار فاخر تولیدات پویانمایی صدا و سیمای مرکز همدان است. به منظور دستیابی به این هدف از رویکرد روایت شناسی و نظریه «رولان بارت» و «ژرار ژنت» برای تحلیل روایت عناصر روایی و بصری فیلم مورد بررسی استفاده شد. در نهایت یافته‌ها نشان داد عناصر بصری در خدمت بیان داستان و مفاهیم تصویری هستند و به خوبی مفاهیم اصلی داستان را روایت کرده‌اند. بطوریکه عناصر بصری، مفاهیم صریح و ضمنی متن را در ارتباط با موضوع فیلم به خوبی بیان می‌کنند. همچنین عناصر زیباشناختی بصری این فیلم توانسته است درغنای محتوایی و زیبایی تصویری فیلم پویانمایی قاصدک تأثیر داشته باشد.
مهدی منتظرقائم؛ محمد حسن یادگاری
چکیده
در این مقاله با استفاده از تحلیل روایت از منظر اقناعی، دو مستند سیاسی درباره «انقلاب اسلامی ایران در سال 57»، مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. مستندهای مورد نظر «به روایت دربار» و «ایران و غرب(قسمت اول)» به‌ترتیب محصول صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و شبکه بی‌بی‌سی میباشند. برای دستیابی به تحلیل روایت این دو مستند ...
بیشتر
در این مقاله با استفاده از تحلیل روایت از منظر اقناعی، دو مستند سیاسی درباره «انقلاب اسلامی ایران در سال 57»، مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. مستندهای مورد نظر «به روایت دربار» و «ایران و غرب(قسمت اول)» به‌ترتیب محصول صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و شبکه بی‌بی‌سی میباشند. برای دستیابی به تحلیل روایت این دو مستند سیاسی، به شیوه تحلیل رتوریکی روایی، ده مقوله محوری پیشنهاد شده است. این مقوله‌ها عبارتند از: راوی شخصیت‌ها 3 . نقطه دید 4. فاصله روایی 5. نقطه شروع 6. اطلاعات پیش فرض 7. تسلسل و علیت روایی 8. مانع و تضاد 9. چرخش 10. پایان‌بندی. استفاده از این مقوله‌ها در تحلیل روایت مستندها به عنوان ابزارهایی نیرومند در ژانر سیاسی، این امکان را می‌دهد که وجوه و لایه‌های پنهان ارتباطی برای متقاعد سازی مخاطبان کشف و درک شود. نتایج نشان می‌دهد کرد که شبکه بی‌بی‌سی برای ساخت مستندی سیاسی، «روایت» را به‌مثابه یک عمل اقناعی تلقی می‌کند تا با شیوه‌ای لطیف به ارائه هدف و گفتمان خاص خود برسد. حال آنکه مستند«به روایت دربار» در قالب محصولی از جانب واحد مرکزی خبر، به‌واسطة خبرنگاران، تولیدکنندگان، پژوهشگران و تدوینگران خبری تولید شده است و ظرافت‌های فیلم مستند که مهم‌ترین آنها روایت است در آن لحاظ نشده است. درواقع در اولویت‌گذاری تولیدات صداوسیما، مستند و مستندسازی امری تخصصی لحاظ نشده است و سایه تولید خبری بر روی این قالب تلویزیونی مشاهده می‌شود.
