موضوع این مقاله “بررسی شیوه اجرایی در مستند تلویزیونی” است. مسیر این پژوهش در شناخت قابلیت‌های اجرایی در زبان سینمایی به جهت دراماتیزه‌کردن روایت به نظرات بروتزی نزدیک است اما از دیگر سو در مورد بررسی جهانی که فیلم‌ساز از طریق استفاده از عناصر اجرایی می‌سازد و نحوه برخورد با موضوعِ معرفت از نظرات نیکولز بهره گرفته است. در این تحقیق با جمع‌آوری منابع و فیش‌برداری از مطالب گردآوری‌شده و طبقه‌بندی داده‌ها، به تجزیه و تحلیل آن‌ها پرداخته و سپس بر اساس دو روش علمی (علت و معلولی) و توصیفی، کلیه دادههای یافت شده مورد تبیین و توصیف قرار گرفته است. از دید نیکولز تلفیق آزاد امر واقع و تجسم بخشی به آن‌چه از واقعیت تصور می‌شود، مشخصه مشترک مستندهای اجرایی است. از دید بروتزی مستندهای اجرایی به وجوه اجرایی زبان وابسته‌اند که از دیدگاه استین در مورد نقش اجرایی زبان ناشی شده است.عناصرمستندهای اجرایی عبارتند از: «حضور مؤلف/ مجری»، «ویژگی ترکیب این‌گونه مستند با سایر انواع فیلم»، «ساختن واقعیت»، «ساخت فیلم با اولین برداشت‌ها»، «واقعیت مقدم بر بازی»، «توجه به گروه‌های حاشیه‌ای»، «تجربه شخصی فیلم‌ساز» و «اقتدار فیلم‌ساز». هم‌چنین در این مستندها دوربین به مثابه تماشاگر عمل می‌کند.
)