«سواد رسانه‌ای» در لغت به معنای کسب دانش رسانه‌ای می باشد و عبارت است از درک متکی بر مهارتی که بر اساس آن می‌توان تولیدات رسانه‌ای را شناخت و از یکدیگر تفکیک کرد. سواد رسانه‌ای مخاطب را به ابزار تحلیل و گزینش‌گری پیام‌ها مجهز می‌کند تا مخاطب صرفا برای سرگرمی و تفریح از رسانه‌ها استفاده نکند بلکه با آگاهی به باز تولید و تفسیر پیام‌ها بپردازد. در این پژوهش به دلیل اهمیت دریافت مخاطب خردسال از پیام‌های رسانه‌ای به طور خاص بر نقش سواد رسانه‌ای برای آنها توجه شده است. گروه سنی 3-6 سال از لحاظ ذهنی بالاترین قدرت در آموزش‌پذیری و تجربه را از محیط اطرافشان دارند ولی در دنیای امروز که مملو از پیام‌های رسانه‌ای است می‌شود. ولی خردسالان به دلیل عدم رشد کامل فیزیکی و ذهنی خواسته یا ناخواسته کمتر در انتخاب پیام دخالت دارند و در معرض انواع پیام‌های مفید و مخرب قرار می‌گیرند. لذا در تولید برنامه‌های رادیویی برای آنها باید به ارتقا سواد رسانه‌ای این گروه سنی توجه شود. این تحقیق با تکیه بر نظریه‌‌های سواد رسانه‌ای جیمز‌پاتر، به ناتوانی خردسالان به عنوان مخاطب انتخاب‌گر و چگونگی ایجاد مهارت در انتخاب پیام‌های مناسب توجه کرده و تلاش می‌کند راهکارهایی برای تولید مطلوب برنامه‌های رادیویی خردسالان ارائه نماید. روش تحقیق مورد استفاده نیز روش اسنادی، تحلیل محتوای کیفی و مصاحبه عمیق می‌باشد.
ابتدای صفحه