با توجه به اینکه مهمترین ویژگی جهان امروز رقابت رسانهای است و سازمان صدا و سیما درصدد مقابله با تهاجم فرهنگی و جنگهای روانی و رسانهای است لذا ناچار است با تکیه بر افراد سازمان به عنوان مهمترین سرمایه، آنها را به درک، فهم و ارائه دانستهها و ایدههای جدید و استفاده عملی از آن ایدهها در پیشبرد مقاصد سازمان تشویق کند و این فعالیت نیازمند این است که فرهنگ سازمانی بهعنوان تشکیل دهنده شخصیت سازمانها که رفتار کارکنان متأثر از آن میباشد، فرهنگی کارکردگرا و حامی فعالیتهای عملگرا باشد. در این مقاله بر مبنای یک پژوهش تلاش دارد تا با هدف تبیین و تعیین وضعیت فرهنگ سازمانی حاکم بر معاونت اداری و مالی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران میزان رابطه آن با عملکرد کارکنان را به روش پیمایشی و از طریق پرسشنامه بررسی کند. نمونه آماری آن به شیوهی نمونهگیری طبقهبندی سیستماتیک به حجم 300 نفر از بین کارکنان بخشهای مختلف معاونت اداری و مالی سازمان انتخاب شده است. یافتههای تحقیق حاکی از این بوده است دوازده عنصر ابتکار و مسئولیت فردی، پذیرش مخاطره، هدایت، تحمل تضاد و برخورد آراء، انسجام و یکپارچگی، حمایت مدیریت، ساختار و کنترل، هویت سازمانی، سیستم پاداش، الگوی ارتباط، استانداردها و تصمیم گیری در شکل گیری فرهنگ سازمانی حاکم بر معاونت مؤثر بوده است. با توجه به مقدار ضریب همبستگی پیرسون فرضیه اصلی تحقیق که میان فرهنگ سازمانی و عملکرد کارکنان معاونت اداری و مالی ارتباطی مستقیم، معنیدار با شدت ارتباط متوسط وجود دارد تأیید شد.
سرابی, سعید, صدیقی, هادی. (1389). بررسی فرهنگ سازمانی و رابطهی آن با عملکرد کارکنان معاونت اداری و مالی سازمان صدا و سیما از دیدگاه کارکنان. فصلنامه رسانه های دیداری و شنیداری, 6(12), 165-197.
MLA
سعید سرابی; هادی صدیقی. "بررسی فرهنگ سازمانی و رابطهی آن با عملکرد کارکنان معاونت اداری و مالی سازمان صدا و سیما از دیدگاه کارکنان". فصلنامه رسانه های دیداری و شنیداری, 6, 12, 1389, 165-197.
HARVARD
سرابی, سعید, صدیقی, هادی. (1389). 'بررسی فرهنگ سازمانی و رابطهی آن با عملکرد کارکنان معاونت اداری و مالی سازمان صدا و سیما از دیدگاه کارکنان', فصلنامه رسانه های دیداری و شنیداری, 6(12), pp. 165-197.
VANCOUVER
سرابی, سعید, صدیقی, هادی. بررسی فرهنگ سازمانی و رابطهی آن با عملکرد کارکنان معاونت اداری و مالی سازمان صدا و سیما از دیدگاه کارکنان. فصلنامه رسانه های دیداری و شنیداری, 1389; 6(12): 165-197.