نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• احمدرضا معتمدی

استادیار دانشکده رادیو و تلویزیون، دانشگاه صدا و سیما

چکیده

هوگو مانستربرگ در سال ۱۹۱۶ به‌عنوان نخستین نظریه‌پرداز فیلم بر مبنای فلسفه ایده‌آلیستی کانت به تجزیه و تحلیل هنر نوپدیدار سینما مبادرت ورزیده است. بسیاری از تحلیل‌گرانی که پس از وی به تحلیل و واکاوی نظریة فیلم وی «فتو پلی: بررسی روان‌شناسی و زیبایی‌شناسی فیلم» پرداخته‌اند، بر این اعتقاد بوده‌اند که مانستربرگ علت مادی یا مادة ‌خام سینما را «ذهن» تلقی می‌کند. بنای این نوشتار بر آن است که ثابت کند، مانستربرگ همچون نظریه‌پردازان نئورالیست مادة خام سینما را واقعیت می‌داند، اما به‌ این علت نظریة خود را مبتنی بر ادراک استعلایی کانت استوار کرده است و اعتقاد بر القای وحدت کامل به شیء دیداری را بر پرده سینما از طریق غلبه بر واقعیت بیرونی و اعطای شاکله درونی به شیء بر قاعده ساختارهای پیشینی فاهمه قرار داده است، سینما را چونان «فرایند ذهنی»، هنر نمایش «ذهنیت» بازشناسی می‌کند. پس برخلاف نظر عمده شارحان وی، مانستربرگ علت مادی یا مادة ‌خام سینما را «ذهن» تلقی نمی‌کند، اینکه وی سینما را هنر ذهن باز می‌شناسد معطوف به کارکردهای سینما متناظر با تجربة ‌ادراکی و سایر کنش‌های ذهنی است. روش تحقیق در این نوشتار برمبنای پژوهش کتابخانه‌ای و تحلیلی ـ توصیفی است.

کلیدواژه‌ها

• مانستربرگ
• التفات
• ذهن
• واقعیت
• ادراک استعلایی

عنوان مقاله [English]

Munsterberg ’s Theory: Mind as the Raw Material of Cinema , or, Cinema as the Art Of Mind-as a Perceptual Action

نویسنده [English]

• Ahmad reza Motamedi

چکیده [English]

In 1916, Hugo Munsterberg, the first film theorist based on Kant's idealist philosophy, analyzes the art of the movie as a new phenomenon. Many analysts who studied his theory of film "Photoplay: A Psychological Study”, believed that Munsterberg considered "mind" as the material cause of cinema. The aim of this paper is to prove, as neorealist theoreticians, Munsterberg considers reality as the raw material of cinema, but since he based his theory on Kant's transcendental perception, and the belief in the imposition of complete unity into a visual object on the screen of the cinema through Conquering the external reality, and giving the inner constraint to the object on the basis of the antecedent structures of the mind, he recognizes the cinema as the "mental process", the art of "subjectivity". Contrary to the opinion of his exponents, however, Munsterberg does not consider the material cause of cinema to be "mind", because he considers cinema as the art of mind, focusing on the functions of cinema that corresponds to experimental experience and other mental actions. The research method in this paper is descriptive and analytical.

کلیدواژه‌ها [English]

• thinking
• Memory
• Imagination
• association
• Inculcation
• Mind
• reality
• Transcendental Perception