محمد رضا رضایی بایندر؛ ثریا احمدی
چکیده
در این مقاله، ویژگی‌ها و مختصات طنز کودکان مورد بررسی قرار گرفته است. کانون اصلی مباحث مطرح در این گستره، تفاوت‌های رشدی و تحولی و محدودیت‌های شناختی کودکان در دریافت، پردازش و درک اطلاعات، بویژه اطلاعات رسانه‌ای است. کمّیت و کیفیت پردازش اطلاعات در کودکان تفاوت ماهوی با بزرگسالان دارد. از این رو باید در تمام محتواهایی که در ...
بیشتر
در این مقاله، ویژگی‌ها و مختصات طنز کودکان مورد بررسی قرار گرفته است. کانون اصلی مباحث مطرح در این گستره، تفاوت‌های رشدی و تحولی و محدودیت‌های شناختی کودکان در دریافت، پردازش و درک اطلاعات، بویژه اطلاعات رسانه‌ای است. کمّیت و کیفیت پردازش اطلاعات در کودکان تفاوت ماهوی با بزرگسالان دارد. از این رو باید در تمام محتواهایی که در قالب‌های مختلف کلامی، نوشتاری، تصویری و چندرسانه‌ای برای آنان تهیه می‌شوند، این اصل مهم مدنظر باشد و مفهوم طنز برای کودکان نیز باید در همین چارچوب مورد بررسی قرار گرفته و ویژگی‌ها و ابعاد آن تبیین شوند. در این مقاله، کودکی سن تقویمی از خردسالی تا سن ۹ سالگی، یعنی قبل از مرحله تحول شناختی عملیات منطق صوری و انتزاعی را در برمی‌گیرد. از این منظر، طنز نیز در چارچوب نظام ادراکی کودکان تعریف شده و شامل هرگونه محتوایی می‌شود که باعث هیجان مثبت در کودک شده و خنده در پی داشته باشد.برای واکاوی ویژگی‌های طنز کودکان، بخصوص طنز رسانه‌ای، ضمن تأکید بر رابطه منحصر به فرد کودکان و رسانه‌ها، انواع محتواهای طنز بر اساس الگوی ریخت‌شناسی آرتور آسابرگر مقوله‌بندی شده و طنزهای قابل درک برای کودکان معرفی شده‌اند. همچنین با توجه به اهمیت خنده در این رویکرد، سیرتحول خنده بر مبنای رشد تقویمی و شناختی کودکان ترسیم شده و شناخت‌شناسی تحول طنز در کودکان، با تکیه بر پژوهش‌های گذشته، مورد بررسی قرار گرفته است.
