بشیر سلیمی؛ احمد زرنگار؛ سپهر سلیمی
چکیده
مسئله‌ی اصلی مقاله‌ی پیش‌رو مطالعه‌ای تطبیقی است میان نظرات شهید مطهری و سینمای برگمان می باشد. مطهری در مورد سینمای اخلاق مدار مباحث: اخلاق، زیبایی، هنر متعالی، هنر غیر متعالی، فلسفه سینما، زن در سینما، پوچ گرایی، جبر و خود کشی، بحران های جهان مدرن، مرگ و...را مورد عنایت قرار داده است . حال با پژوهشی جامع در تمام آثار مطهری و نشانه‌شناسانه ...
بیشتر
مسئله‌ی اصلی مقاله‌ی پیش‌رو مطالعه‌ای تطبیقی است میان نظرات شهید مطهری و سینمای برگمان می باشد. مطهری در مورد سینمای اخلاق مدار مباحث: اخلاق، زیبایی، هنر متعالی، هنر غیر متعالی، فلسفه سینما، زن در سینما، پوچ گرایی، جبر و خود کشی، بحران های جهان مدرن، مرگ و...را مورد عنایت قرار داده است . حال با پژوهشی جامع در تمام آثار مطهری و نشانه‌شناسانه و فرمالیستی در سینمای استعلایی برگمان و مطالعه‌ی گفته‌های وی در کتاب‌ها، مجلات و مصاحبه‌ها، به مشابهت‌هایی چشمگیر میان نظرات و جهان‌های هنری – فلسفی این دو اندیشمند می‌رسیم که مطالعه‌ای تطبیقی-تحلیلی میان آنها پنجره‌ای جدید برای فهم بهتر مفاهیم مذهبی و استعلایی باز می‌کند. رویکرد مقاله‌ی پیش‌رو مطالعه‌ی بصری – محتوایی سینمای برگمان و یافتنِ نمودِ سینماتوگرافیکِ نظرات شهید مطهری بویژه نظرات وی پیرامون مسئله‌ی اخلاق است. با بررسی نشانه‌شناسانه و فرمالیستی فیلم‌های برگمان می‌توان گفت که میزان زیادی از سکانس‌ها ، پلان‌ها و بیان او با تعداد زیادی از نظرات مطهری هم مصداق هستندو جهان همپوشان میان این دو برای مخاطب ایرانیِ اهل تفکر بیش از پیش ملموس و قابل فهم خواهد شد. برای مثال مطهری هنر غیر مذهبی را هنر والا نمی‌داند، برگمان هم در فیلم مهر هفتم، انسان جداشده از ریسمان الهی را سرگشته و مضطرب را با اعتقاد به نیرویی والا و نقد ماتریالیست به تصویر می‌کشد
