حسین زارعی عظیمیان؛ سیاوش صلواتیان؛ سمیه لبافی
چکیده
یکی از مهم‌ترین مواردی که می‌تواند منجر به مزیت رقابتی سازمان صداوسیما در محیط پرتلاطم سازمان‌های رسانه‌ای شود، تدوین و اجرای راهبرد یا همان مدیریت راهبردی است. شناسایی ریسک‌های راهبردی و تمهید اقداماتی برای آن‌ها می‌تواند منجر به افزایش احتمال موفقیت مدیریت راهبردی در سازمان صداوسیما شود و قدرت رقابت‌پذیری این سازمان را در ...
بیشتر
یکی از مهم‌ترین مواردی که می‌تواند منجر به مزیت رقابتی سازمان صداوسیما در محیط پرتلاطم سازمان‌های رسانه‌ای شود، تدوین و اجرای راهبرد یا همان مدیریت راهبردی است. شناسایی ریسک‌های راهبردی و تمهید اقداماتی برای آن‌ها می‌تواند منجر به افزایش احتمال موفقیت مدیریت راهبردی در سازمان صداوسیما شود و قدرت رقابت‌پذیری این سازمان را در سپهر رسانه‌ای کشور و جهان افزایش دهد. هدف این پژوهش شناسایی و ارائه الگوی ریسک‌های راهبردی در سازمان صداوسیما می‌باشد. به‌منظور دستیابی به هدف پژوهش، از روش نظریه زمینه‌ای (GT) استفاده شده است. داده‌های مورد نیاز پژوهش از طریق مصاحبۀ عمیق با چهارده نفر از خبرگان به دست آمد؛ این افراد به‌صورت هدفمند از بین معاونین، مشاوران، مدیران و کارشناسان سازمان صداوسیما که پست سازمانی و یا وظایف آن‌ها به مقوله راهبرد مربوط می‌شود و نیز اساتید دانشگاهی که آشنا به مقوله ریسک و راهبرد هستند، انتخاب شده‌اند. داده‌ها در سه مرحلۀ کدگذاری باز، محوری و گزینشی با استفاده از نرم‌افزار اطلس‌تی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر این اساس 115 مفهوم در قالب هفت ریسک شامل ریسک‌های ساختاری، ریسک‌های دانشی، ریسک‌های تولید، ریسک‌های مدیریتی، ریسک‌های فنی و فناوری، ریسک‌های مالی و ریسک‌های منابع انسانی شناسایی و دسته‌بندی شدند.
سیاوش صلواتیان؛ سید حسن موسوی فرد
چکیده
این پژوهش به دنبال آن بوده است تا به‌عنوان یکی از رویکردهای مقابله با حل مشکلات مالی، راهکارهای کاهش هزینه‌ها در سازمان صداوسیما را شناسایی نماید. رویکرد پژوهش حاضر شناسایی حداکثری این راهکارها در زمینه‌های مختلف بود تا در قدم‌های بعدی مبنای اقدامات پژوهشی و اجرایی قرار گیرد. برای این منظور با 14 نفر از خبرگان و صاحب‌نظران حوزه ...
بیشتر
این پژوهش به دنبال آن بوده است تا به‌عنوان یکی از رویکردهای مقابله با حل مشکلات مالی، راهکارهای کاهش هزینه‌ها در سازمان صداوسیما را شناسایی نماید. رویکرد پژوهش حاضر شناسایی حداکثری این راهکارها در زمینه‌های مختلف بود تا در قدم‌های بعدی مبنای اقدامات پژوهشی و اجرایی قرار گیرد. برای این منظور با 14 نفر از خبرگان و صاحب‌نظران حوزه رسانه که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده بودند، مصاحبه عمیق صورت گرفته و سپس بر اساس روش تحلیل محتوای کیفی ابتدا مضامین مرتبط با سؤالات پژوهش از داده‌های حاصل از مصاحبه استخراج گردید و سپس در فرآیند کدگذاری باز به هر یک از این مضامین یک کد اختصاص داده شد و سپس در کدگذاری محوری این کدها دسته‌بندی شد. نهایتاً 70 راهکار کاهش هزینه در 8 مقوله از دل مصاحبه‌ها استخراج گردید. برون‌سپاری تولید و تبدیل عوامل تولید درون سازمان به پیمانکار خصوصی، و تدوین نظام برون‌سپاری تولیدات سازمان به همراه رتبه‌بندی و ارزیابی تهیه‌کنندگان، اعمال نظام جذب، رشد و ارتقاء نیروی انسانی در جهت افزایش بهره‌وری نیروی انسانی سازمان، اعمال نظام مدیریت فناوری، واگذاری شرکت‌های زیرمجموعه سازمان، اختصاص بودجه به واحدهای هزینه‌ای و کنترل پروژه‌های کلان سازمان و برنامه‌های مناسبتی جهت کنترل هزینه‌ها، استانداردسازی فرآیندهای سازمانی و ... بخشی از اصلی‌ترین راهکارهای شناسایی‌شده جهت کاهش هزینه‌ها در سازمان صداوسیما در این پژوهش است.
سیاوش صلواتیان؛ سید محمدرضا سیدی
دوره 5، شماره 10 ، دی 1388، ، صفحه 97-125
چکیده
این مقاله به توصیف روشی جدید برای ارزیابی تأثیر یک فیلم بر فعالیت مغزی بینندگان می‌پردازد. در این روش، فعالیتِ مغز در خلال تماشای آزاد فیلم‌ها از طریق «تصویربرداری کارکردی به شیوة تشدید مغناطیسی»[1] (fMRI) اندازه‌گیری می‌شود و به منظور ارزیابی شباهت‌ها در زمان پاسخ‌دهی و منطقه پاسخ‌دهندة مغز در بین بینندگان هنگام تماشای ...
بیشتر
این مقاله به توصیف روشی جدید برای ارزیابی تأثیر یک فیلم بر فعالیت مغزی بینندگان می‌پردازد. در این روش، فعالیتِ مغز در خلال تماشای آزاد فیلم‌ها از طریق «تصویربرداری کارکردی به شیوة تشدید مغناطیسی»[1] (fMRI) اندازه‌گیری می‌شود و به منظور ارزیابی شباهت‌ها در زمان پاسخ‌دهی و منطقه پاسخ‌دهندة مغز در بین بینندگان هنگام تماشای فیلم از تحلیل «همبستگی میان سوژه‌ای»[2] (ISC) استفاده می‌شود. نتایج تحقیقات ما نشان می‌دهند که بعضی از فیلم‌ها می‌توانند به مقدار درخور توجهی فعالیت مغزی و حرکات چشمی بینندگان را کنترل کنند. با وجود این، یافته‌های مذکور برای انواع محصولات متحرک تصویری مصداق ندارد و میزان کنترل فعالیت‌های مغزی بینندگان به تبع محتوا و تدوین و سبک کارگردانی فیلم تفاوت می‌کند. به نظر ما ISC می‌تواند در حوزة مطالعات سینما به منزلة یک ابزار سنجش کمیِ عصب‌شناختی مفید واقع شود و از آن به منظور سنجش تأثیرات سبک‌های گوناگون تولید فیلم بر مغز بینندگان استفاده شود؛ ISC همچنین می‌تواند روش ارزشمندی برای ارزیابی بهتر محصولات در صنعت فیلم‌سازی و سینما باشد. به این نتیجه رسیده‌ایم که این روش با نزدیک کردن دو رشتة کاملاً متفاوت و دور از هم عصب‌شناسی شناختی و مطالعات سینما می‌تواند دریچه‌ای به سوی یک فضای بین رشته‌ای جدید به نام «مطالعات سینمایی عصب پایه»[3] باز کند.
[1]. Functional Magnetic Resonance Imaging.
[2]. Inter-subject Correlation.
[3]. Neurocinematic Study.
