حمیدرضا مدقق؛ سید محمد مهدی زاده
دوره 9، شماره 20 ، مهر 1392، ، صفحه 75-100
چکیده
ژانرها طبقاتی از انواع یا گونههای محصولات فرهنگی و هنری هستند که در عناصر معینی اشتراک دارند. این عناصر مشترک در حوزه فیلم شامل پی‌رنگ کلیشهای، صحنه، شخصیتها، سبک و شمایلنگاری میشود. در مطالعات فیلم، ژانر هم‌زمان یک رویکرد صنعتی، شاخصی برای مصرف‌کننده و مفهومی انتقادی و ابزاری برای نظریهپردازی درباره روابط بین ...
بیشتر
ژانرها طبقاتی از انواع یا گونههای محصولات فرهنگی و هنری هستند که در عناصر معینی اشتراک دارند. این عناصر مشترک در حوزه فیلم شامل پی‌رنگ کلیشهای، صحنه، شخصیتها، سبک و شمایلنگاری میشود. در مطالعات فیلم، ژانر هم‌زمان یک رویکرد صنعتی، شاخصی برای مصرف‌کننده و مفهومی انتقادی و ابزاری برای نظریهپردازی درباره روابط بین گروههایی از فیلمهاست. در معنای اخیر، ژانرهای فیلم راههای استانداردی برای بازنمایی جنسیت، طبقه، نژاد و قومیت محسوب میشوند. ژانرها نظامهای معنایی و مملو از ارزش میباشند و بنابراین نمیتوان آنها را به مثابه چیزی مجرد و از نظر ایدئولوژیکی خالص به شمار آورد. ژانرها را میتوان در سه سطح صنعت، مخاطب و متن مطالعه کرد و بهویژه در سطح متن، ژانر به مثابه بخشی از فرهنگ عامهپسند ابزار سودمندی برای پرداختن به متون رسانهای از منظری دانشگاهی است. مطالعه ژانر از طریق شش رویکرد اصلی ساختارگرایی، اجتماعی-فرهنگی، اقتصاد سیاسی، زیباییشناختی، شباهتهای خانوادگی و گفتمانی صورت میگیرد.
