بررسی عوامل موثر در تعامل مثبت بین جامعه و نمایش در یونان باستان عوامل و عناصر متنوعی را شامل می‌شود. تعریف و تعیین این عناصر و میزان تأثیر آنها در گسترش نمایش‌های آئینی ارتباط مستقیم با مضمون و محتوای نمایش دارد در این مقاله تلاش می‌شود عوامل کلیدی و تأثیر‌گذار بین جامعه و نمایش از طریق بررسی خصوصیات بازیگران نمایش و تحلیل انتظارات ...
بیشتر
بررسی عوامل موثر در تعامل مثبت بین جامعه و نمایش در یونان باستان عوامل و عناصر متنوعی را شامل می‌شود. تعریف و تعیین این عناصر و میزان تأثیر آنها در گسترش نمایش‌های آئینی ارتباط مستقیم با مضمون و محتوای نمایش دارد در این مقاله تلاش می‌شود عوامل کلیدی و تأثیر‌گذار بین جامعه و نمایش از طریق بررسی خصوصیات بازیگران نمایش و تحلیل انتظارات تماشاگران و باورهای حاکم بر جامعه مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند. تئاتر یونان باستان بازتاب آئین ها، اسطوره‌ها و ارزشهای ملی و قومی این سرزمین هستند. شناسایی مراسم آیینی و آشنایی با فوائد آن یکی از عوامل مهم شناخت رابطه بازیگر و تماشاگر در یونان باستان است. بررسی متون نمایشنامه نویسان یونان باستان و حضور انبوه تماشاگران در جشنواره‌های نمایشی و مشارکت مؤثر آنان در تماشاخانه‌ها ثابت می‌کند شناخت نیازهای تماشاگر و توجه به باورها و انتظارات شرکت‌کنندگان در جشنواره‌های نمایشی از اولویت‌های اساسی درام نویسان یونان بوده‌است. تئاتر دورة اولیه یونان خصلتی آیینی دارد. داستان‌ها و اسطوره‌هایی که در آثار بزرگان درام‌نویس یونان باستان همچون آشیل (458ـ 523 ق.م. )، سوفوکل (406 -496 ق.م.) و اوریپید (406 ـ 480 ق.م.) وجود دارد، نشان می‌دهد اشخاص داستان و حوادث نمایش از درون آیین‌های ملی و قومی به وجود آمده‌اند. نیروهای فوق‌طبیعی که محور نمایش آئینی است در پیش‌برد طرح‌های داستانی و روایت تاریخی نمایش‌های یونان باستان نقشی سرنوشت ساز و کلیدی به عهده دارند.
زنده نگاه داشتن میراث تئاتری گذشته در اروپا را، با وجود این که مسیحیت خواهان توقف فعالیت‌های نمایشی بود و آن را عملی شیطانی می‌دانست، بازیگران مضحکه[1] (کمدی‌های مبتذل) و نمایشگران دوره‌گرد که نمایش‌های محبوب مردمی را اجرا می‌کردند، به عهده داشتند. در سراسر اروپا نمایش‌های مضحکه و تئاتر مذهبی کلیسا سلاحی قوی برای تبلیغ مسیحیت ...
بیشتر
زنده نگاه داشتن میراث تئاتری گذشته در اروپا را، با وجود این که مسیحیت خواهان توقف فعالیت‌های نمایشی بود و آن را عملی شیطانی می‌دانست، بازیگران مضحکه[1] (کمدی‌های مبتذل) و نمایشگران دوره‌گرد که نمایش‌های محبوب مردمی را اجرا می‌کردند، به عهده داشتند. در سراسر اروپا نمایش‌های مضحکه و تئاتر مذهبی کلیسا سلاحی قوی برای تبلیغ مسیحیت شد. موضوع و محتوای جذاب فرهنگی، اجتماعی و مذهبی، نمایش‌های اخلاقی، میستری و میراکل در کنار لطیفه‌های نمایشی و مضحکه توانست رابطه بازیگر و تماشاگر در تئاتر مذهبی قرون وسطی را به سطحی عالی و تاثیرگذار در جامعه برساند. مطالعات علمی نشان می‌دهد در قرون وسطی سازمان‌های متعددی در تولید و اجرای نمایش با حمایت کلیسا در کشورهای فرانسه، انگلستان، ایتالیا و آلمان نقش آفرینی می‌کردند. به زمین آمدن خداوند و آزار دادن خدای بالای صلیب تغییرات مهمی در مضامین جدیدتر، محیط نمایشی و اجراهای مذهبی ایجاد کرد. بررسی نمایش‌ها در چهارچوب رابطه تماشاگر ـ بازیگر نشان می‌دهد که چهار عنصر اساسی نمایش قرون وسطی شامل محتوای نمایش، تماشاگر، بازیگر و فضای اجرا، تعاملی پویا و برجسته با اصول مسیحیت داشتند. در دوره ابتدایی قرون وسطی کلیسا به عنوان تالار و صحنه در اختیار نمایش‌های مذهبی قرار گرفت. مانند تئاتر یونان و روم محراب و معبد مظهر برجسته‌ای از مذهب مسیحیت بود که در نقطه مرکزی کلیسا قرار داشت..
