حسین ذوالقدر؛ سید نورالدین رضوی زاده؛ مهدی نجف زاده
چکیده
دنیای امروز، شاهد تغییرات و تحولات عمیقی است که همۀ آنها در حوزه‌های عملکردی هویت، مرز، مفهوم جغرافیا (مکان)، فضا و زمان، قابل‌درک‌اند. هویت‌ها چندپاره شده‌اند، مرزها درنوردیده و مکان و زمان به هم فشرده شده‌اند. در این راستا، تلویزیون- به‌عنوان زبانی بین‌المللی- یکی از عوامل مؤثر در بروز این تغییرات است و تقریباً هیچ نقطه‌ای ...
بیشتر
دنیای امروز، شاهد تغییرات و تحولات عمیقی است که همۀ آنها در حوزه‌های عملکردی هویت، مرز، مفهوم جغرافیا (مکان)، فضا و زمان، قابل‌درک‌اند. هویت‌ها چندپاره شده‌اند، مرزها درنوردیده و مکان و زمان به هم فشرده شده‌اند. در این راستا، تلویزیون- به‌عنوان زبانی بین‌المللی- یکی از عوامل مؤثر در بروز این تغییرات است و تقریباً هیچ نقطه‌ای از جهان را نمی‌توان یافت که از امواج و پیام‌های تلویزیونی- به‌عنوان سفیران جدید در سیاست‌های ارتباطی- به دور باشد. در مواجهه با چنین وضعیتی و برای درک مؤلفهها و مختصات تلویزیون جهانی، این پژوهش از طریق مصاحبه با بیست نفر از پژوهشگران و کارشناسان حوزۀ ارتباطات و رسانه، زمینه‌های ظهور و بستر فعالیت تلویزیون‌های جهانی در عصر جهانی شدن را بررسی کرده و به واکاوی مؤلفه‌های «تلویزیون جهانی»[1] در شبکه های برون‌مرزی صدا و سیمای جمهوری اسلامی پرداخته است. براساس نتایج، از منظر صاحبنظران ایرانی، مؤلفه‌های «تلویزیون جهانی» را میتوان در چهار سطح مؤلفه‌های فنی (تکنیکی)، مؤلفه‌های محتوایی، مؤلفه‌های ساختاری و مؤلفه‌های تاکتیکی (رویکردی) طبقه‌بندی کرد. همچنین زمینه‌های ظهور و بستر فعالیت تلویزیون‌های جهانی، تحت‌تأثیر عوامل پنجگانۀ فرهنگی، فناوری، سیاسی، اقتصادی و زمینه‌ای مهیا می شوند. [1] Global Television.
سارا نظیف؛ مهدی نجف زاده؛ روح اله اسلامی شعبجره
چکیده
این مقاله در پی کشف مفهوم کودکی به کمک یکی از ابزارهای نمادین فرهنگی (برنامههای کودک تلویزیون) در دوره‌ای از تاریخ سیاسی ـ اجتماعی ایران است که بیش از هر چیز در کنترل دالهای متعارضی همچون منازعه در عرصۀ سیاسی و هویتهای جدید سبک زندگی در عرصۀ اجتماعی قرار دارد. از رهگذر قرار گرفتن در شبکه‌ای از روابط بینامتنی معنادار با کمک چارچوب ...
بیشتر
این مقاله در پی کشف مفهوم کودکی به کمک یکی از ابزارهای نمادین فرهنگی (برنامههای کودک تلویزیون) در دوره‌ای از تاریخ سیاسی ـ اجتماعی ایران است که بیش از هر چیز در کنترل دالهای متعارضی همچون منازعه در عرصۀ سیاسی و هویتهای جدید سبک زندگی در عرصۀ اجتماعی قرار دارد. از رهگذر قرار گرفتن در شبکه‌ای از روابط بینامتنی معنادار با کمک چارچوب نظری «امر سیاسی» نزد شانتال موفه در تلاش است تا حوزه‌های آگونیسمیک موجود در تمایزات آشتی‌ناپذیر میان هویتهای جمعی ما / آنها را کشف کند. روش نشانه‌شناسی پرس و تحلیل واسازی متن دریدا در کشف اشکال هژمونیک (هرچند ناقص و آسیبپذیر) از هویتیابی در کودکان و نوجوانان به کار گرفته شده است. چگونگی بازنمایی کودکان در برنامههای تولیدی تلویزیون ایران و اینکه این بازنمایی آنان را در ارتباط با قدرت حاکم در چه جایگاهی قرار می‌دهد، سؤال پژوهش پیشرو است. بررسی منازعه معنایی حاکم بر دهۀ هشتاد به بازنمایی دو «دیگری» متفاوت منجر گردید که یکی در نشانههای غایب سبک جدید زندگی و دیگری در بازنمایی هویت «ما» به‌صورت انتقادی نمایان گشت. گفتمان هژمونیک دهۀ هشتاد نقطه تصمیمناپذیر تحلیل متن تلقی گردید. یافتهها بیانگر بازنمایی کودکان و نوجوانان به‌منظور سوژه سیاسی و قرار گرفتن در جایگاه بالقوه مقاومت یا سازش با قدرت برتر است که رابطه کودک و نوجوان با قدرت سیاسی را درون گفتمان خودانتقادی توضیح می‌دهد.
مهدی نجف زاده؛ سمانه شفیع زاده برمی
چکیده
درجریان انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم سه مناظره انتخاباتی تلویزیونی در حوزه های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی از سوی رسانه ملی برگزار شد.در هریک از این مناظرات هر شش نامزد انتخاباتی دو جناح اصلی اصولگرا و اصلاح طلب به بیان دیدگاه های خود به صورت همزمان پرداختند.در نوشتار حاضر با استفاده از نظریه استعاره مفهومی به دنبال پاسخ به این ...
بیشتر
درجریان انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم سه مناظره انتخاباتی تلویزیونی در حوزه های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی از سوی رسانه ملی برگزار شد.در هریک از این مناظرات هر شش نامزد انتخاباتی دو جناح اصلی اصولگرا و اصلاح طلب به بیان دیدگاه های خود به صورت همزمان پرداختند.در نوشتار حاضر با استفاده از نظریه استعاره مفهومی به دنبال پاسخ به این پرسش هستیم که مهمترین نشانه های زبانی این مناظرات کدام است و چه پیامی از آنها به عرصه گفتمانی کشور منتقل می شود. بررسی تطبیقی مناظرات تلویزیونی انتخاباتی4 نامزد اصلی(روحانی،جهانگیری، قالیباف،رئیسی)براساس شش مدل استعاری مدلسازی وتبیین، بازمفهوم سازی، عاطفی سازی نظرگاه، پرورش صمیمت، مقوله سازی و طنزآفرینی و مطایبه در متن انتخاباتی نظام سیاسی کشورنشان داده است که منازعات شدید ایدئولوژیک و گفتمانی در درون ساختارنظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران وجود دارد و در مناظرات انتخاباتی ریاست جمهوری سال 96 اغلب به شکل استعاره های مفهومی بیان شده است.
