سید بشیر حسینی؛ کمیل سوهانی
دوره 10، شماره 24 ، مهر 1393، ، صفحه 225-260
چکیده
پژوهش حاضر به دنبال دست‌یابی به تعریفی جامع از پدیده‌ی رسانه‌ای سرگرم‌آموزی و بررسی ویژگی‌های آن در حوزه‌های مختلف کاربردی، از جمله تلویزیون می‌باشد.
سرگرم‌آموزی به‌عنوان پدیده‌ای مهم و پیش‌رو در ادبیات رسانه‌ای جهان، با قدمتی بیش از چهل سال در حوزه‌های مختلف رسانه‌ای ورود داشته و به دنبال پوشش‌دهی دو حوزه‌ی کارکردی مهم ...
بیشتر
پژوهش حاضر به دنبال دست‌یابی به تعریفی جامع از پدیده‌ی رسانه‌ای سرگرم‌آموزی و بررسی ویژگی‌های آن در حوزه‌های مختلف کاربردی، از جمله تلویزیون می‌باشد.
سرگرم‌آموزی به‌عنوان پدیده‌ای مهم و پیش‌رو در ادبیات رسانه‌ای جهان، با قدمتی بیش از چهل سال در حوزه‌های مختلف رسانه‌ای ورود داشته و به دنبال پوشش‌دهی دو حوزه‌ی کارکردی مهم رسانه، یعنی آموزش و سرگرمی است. علی‌رغم آشنایی تاریخی و فرهنگی ایرانیان با این پدیده‌ی رسانه‌ای و مشاهده به‌کارگیری این راهبرد ارتباطی در جای‌جای تاریخ فرهنگی این مرزوبوم، اما حتی واژه‌ی اجوتین‌منت هنوز به فارسی ترجمه نشده و تعریفی از آن در ادبیات رسانه‌ای داخل کشور وجود ندارد. با توجه به این فقر نظری، پژوهش‌گر با انجام مطالعات کتابخانه‌ای و اسنادی گسترده و مراجعه به منابع مختلف و معتبر بین‌المللی، به شناخت پیشینه، انتقال ادبیات نظری و دست‌یابی به تعریفی جامع و کاربردی از سرگرم‌آموزی به‌طور عام و همچنین سرگرم‌آموزی تلویزیونی به‌طور خاص اقدام نمود. به این صورت که منابع مختلف در ارتباط با سرگرم‌آموزی، جمع‌آوری و ترجمه شده و در انتهای مقاله، پژوهش‌گر با استخراج و تجمیع نکات مختلف از این منابع به تعریفی جامع از سرگرم‌آموزی و سرگرم‌آموزی تلویزیونی دست‌یافت.
