امین فرخی حقیقت؛ امین طیب طاهر؛ محمدعلی هرمزی زاده
چکیده
این پژوهش در پی بررسی و کشف گفتمان (یا گفتمان‌های) شکلگرفته پیرامون کودتای 28 مرداد در تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی در «گزارشهای ویژۀ شصتمین سالگرد کودتای 28 مرداد» است. در این راستا، از نظریههای گفتمان و دیپلماسی رسانه‌ای استفاده شده است. روش پژوهش، تحلیل گفتمان با استفاده از رویکرد گفتمانکاوی وندایک است. متن ...
بیشتر
این پژوهش در پی بررسی و کشف گفتمان (یا گفتمان‌های) شکلگرفته پیرامون کودتای 28 مرداد در تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی در «گزارشهای ویژۀ شصتمین سالگرد کودتای 28 مرداد» است. در این راستا، از نظریههای گفتمان و دیپلماسی رسانه‌ای استفاده شده است. روش پژوهش، تحلیل گفتمان با استفاده از رویکرد گفتمانکاوی وندایک است. متن موردمطالعۀ این پژوهش، شامل 7 گزارش است که پس از بررسی، به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شده و مورد گفتمانکاوی قرار گرفته است. یافتههای تحقیق نشان میدهد متون تمام گزارشها از لحاظ سبک واژگانی، افراد و نهادهای مطرحشده در متن، قطببندی، استنادها، پیشفرضها، دلالتهای ضمنی، مؤلفههای اجماع و توافق و گزارههای اساسی، شباهتهای بسیاری با هم دارند. براساس یافتههای تحقیق، اصلیترین چهارچوب در دستور کار قرارگرفته در این گزارشها و مستند درخصوص کودتای 28 مرداد، «چهارچوب دیپلماسی رسانه‌ای غرب» بوده که گفتمان‌های مشترکی مانند: تقویت و برجستهکردن گفتمان «ملی- لیبرال»، گفتمان «ابرقدرتی آمریکا»، گفتمان «اعتدال»، تضعیف گفتمان «اسلام سیاسی»، تخریب گفتمان «مارکسیسم» و رد گفتمان «مقاومت»- با توجه به مبانی فلسفی و معرفتشناختی چهارچوب مورد اشاره- در هر گزارش برجسته شده است.
فرزانه نزاکتی رضاپور؛ مصطفی اسدزاده
چکیده
سیاست ـ سرگرمی را می‌توان نوع جدیدی از ارتباطات سیاسی به شمار آورد که در قالب‌هایی مانند طنز سیاسی، فیلم مستند و نمایش تلویزیونی نمود می‌یابد. در این مقاله، به تحلیل نمونه‌هایی از سیاست - سرگرمی در شبکۀ ماهواره‌ای «من و تو» پرداخته‌ایم. بدین منظور، پنج فیلم مستند این شبکه («از تهران تا قاهره»، «37 روز»، «رضاشاه»، ...
بیشتر
سیاست ـ سرگرمی را می‌توان نوع جدیدی از ارتباطات سیاسی به شمار آورد که در قالب‌هایی مانند طنز سیاسی، فیلم مستند و نمایش تلویزیونی نمود می‌یابد. در این مقاله، به تحلیل نمونه‌هایی از سیاست - سرگرمی در شبکۀ ماهواره‌ای «من و تو» پرداخته‌ایم. بدین منظور، پنج فیلم مستند این شبکه («از تهران تا قاهره»، «37 روز»، «رضاشاه»، «هرگز نخواب کوروش» و «آدرس: بهارستان») که به موضوعات انقلاب اسلامی، نظام جمهوری اسلامی ایران و رژیم پهلوی پرداخته‌اند را انتخاب کردیم. تحلیل گفتمان انتقادی این مستندها نشان داد که انقلاب و نظام جمهوری اسلامی به‌عنوان «دیگریِ» رژیم پهلوی تصویر شده است. امام خمینی(ره) به‌عنوان «دیگریِ» شاه پهلوی و طرفداران شاه و رژیم پهلوی و طرفداران امام (نیروهای انقلابی) نیز با عناصر گفتمانی کاملاً متفاوتی معرفی و تصویر شده‌اند. در این مستندها، رژیم پهلوی و شاه به‌عنوان «ما» (جبهه خودی) و انقلاب، امام و نظام جمهوری اسلامی به‌عنوان «آنها» (جبهه دشمن) تعریف‌شده است. شاه، میراث دار هخامنشیان و کوروش خوانده‌شده و از این طریق، رژیم پهلوی، طبیعی جلوه داده‌شده است. در مقابل، انقلاب اسلامی، نتیجه دخالت بیگانگان و ابرقدرت‌های جهانی خوانده‌شده است. تاریخ سیاسی - اجتماعی نظام جمهوری اسلامی ایران نیز، به کشمکش و درگیری انقلابیون بر سر قدرت و تلاش برای از میان بردن مخالف فرو کاسته شده و بر نبود آزادی و تحمل مخالف در نظام جمهوری اسلامی ایران تأکید شده است. در بعضی از این مستندها، به‌صراحت در مورد آیندۀ ایران گفت‌وگو و مخاطب به تلاش برای بازگرداندن رژیم پهلوی تشویق می‌شود. بنابراین، تحلیل گفتمان انتقادی این فیلم‌ها نشان داد که شبکه من و تو، در تلاش برای ترویج و هژمونیک ساختن گفتمان رژیم پهلوی و سلطنت‌طلبان و بدین ترتیب، بخشی از پروژۀ جنگ نرم رسانه‌ای با جمهوری اسلامی ایران است.
