محمد اخگری
چکیده
تحقیق پیش‌رو با هدف تبیین ظرفیت پادکست به‌منظور رسانهای نو در آموزش زبان فارسی و ارائۀ الگوی تولید و توزیع پادکست آموزشی در رادیو و نیز شناسایی نقاط قوت و ضعف پادکستهای آموزش زبان فارسی انجام پذیرفته است. بنابر فرضیۀ «درونداد» کراشن، شنیدن یکی از ورودیهای اصلی در فراگیری زبان به شمار است و پادکست به‌عنوان رسانۀ شنیداری ...
بیشتر
تحقیق پیش‌رو با هدف تبیین ظرفیت پادکست به‌منظور رسانهای نو در آموزش زبان فارسی و ارائۀ الگوی تولید و توزیع پادکست آموزشی در رادیو و نیز شناسایی نقاط قوت و ضعف پادکستهای آموزش زبان فارسی انجام پذیرفته است. بنابر فرضیۀ «درونداد» کراشن، شنیدن یکی از ورودیهای اصلی در فراگیری زبان به شمار است و پادکست به‌عنوان رسانۀ شنیداری فرصتِ تمرین، یادگیری و تقویت درک شنیداری را برای آموزش زبان فراهم میکند. این پژوهش با روش کتابخانهای و تحلیل محتوای کیفی انجام شده و جامعۀ آماری تحقیق شامل پادکستهای آموزش زبان در پارس تودی و دویچه وله است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که پادکست به سبب روزآمد بودن، جذابیت، اصالت داشتن و تعاملی بودن، فرصت‌های فراوانی را برای آموزش زبان فراهم کرده است. ویژگی تعاملی بودن نه‌تنها برای درک شنیداری، بلکه برای ارتقای نحوۀ مکالمه و تلفظ صحیح واژگان نیز اهمیت دارد؛ چراکه شنونده را به گوینده تبدیل میکند. پادکستهای آموزشی زبان فارسی در عصر حاضر رسانهای برای گسترش و آموزش زبان فارسی به شمارند که باید بهصورت روزانه یا هفتگی تولید شوند. ازنظر موضوعی نیز مطلوب آن است که متنوع، متناسب با سطوح مختلف زبانی، قابل انطباق با آزمون‌های استاندارد و دارای تمرین، آزمون و واژه‌نامه باشند.
سید بشیر حسینی؛ کمیل سوهانی
دوره 10، شماره 24 ، مهر 1393، ، صفحه 225-260
چکیده
پژوهش حاضر به دنبال دست‌یابی به تعریفی جامع از پدیده‌ی رسانهای سرگرم‌آموزی و بررسی ویژگی‌های آن در حوزه‌های مختلف کاربردی، از جمله تلویزیون می‌باشد.
سرگرم‌آموزی به‌عنوان پدیده‌ای مهم و پیش‌رو در ادبیات رسانهای جهان، با قدمتی بیش از چهل سال در حوزه‌های مختلف رسانهای ورود داشته و به دنبال پوشش‌دهی دو حوزه‌ی کارکردی مهم ...
بیشتر
پژوهش حاضر به دنبال دست‌یابی به تعریفی جامع از پدیده‌ی رسانهای سرگرم‌آموزی و بررسی ویژگی‌های آن در حوزه‌های مختلف کاربردی، از جمله تلویزیون می‌باشد.
سرگرم‌آموزی به‌عنوان پدیده‌ای مهم و پیش‌رو در ادبیات رسانهای جهان، با قدمتی بیش از چهل سال در حوزه‌های مختلف رسانهای ورود داشته و به دنبال پوشش‌دهی دو حوزه‌ی کارکردی مهم رسانه، یعنی آموزش و سرگرمی است. علی‌رغم آشنایی تاریخی و فرهنگی ایرانیان با این پدیده‌ی رسانهای و مشاهده به‌کارگیری این راهبرد ارتباطی در جای‌جای تاریخ فرهنگی این مرزوبوم، اما حتی واژه‌ی اجوتین‌منت هنوز به فارسی ترجمه نشده و تعریفی از آن در ادبیات رسانهای داخل کشور وجود ندارد. با توجه به این فقر نظری، پژوهش‌گر با انجام مطالعات کتابخانهای و اسنادی گسترده و مراجعه به منابع مختلف و معتبر بین‌المللی، به شناخت پیشینه، انتقال ادبیات نظری و دست‌یابی به تعریفی جامع و کاربردی از سرگرم‌آموزی به‌طور عام و همچنین سرگرم‌آموزی تلویزیونی به‌طور خاص اقدام نمود. به این صورت که منابع مختلف در ارتباط با سرگرم‌آموزی، جمع‌آوری و ترجمه شده و در انتهای مقاله، پژوهش‌گر با استخراج و تجمیع نکات مختلف از این منابع به تعریفی جامع از سرگرم‌آموزی و سرگرم‌آموزی تلویزیونی دست‌یافت.
